z twórcą Emilem Ratier
źródło: La Fabuloserie
Art Singulier (singulier z fr. charakterystyczny, niepowtarzalny, niespotykany, wybitny, szczególny, osobny) – zjawisko artystyczno-społeczne we współczesnej Francji i Europie opisujące pewną liczbę twórców samorodnych, którzy nie mogą znaleźć miejsca w nurcie oficjalnym sztuki, dobrowolnie lub nie. Kojarzone jest z szeroko pojętym zjawiskiem post art brut. W Polsce twórcy Art Singulier, podobnie twórcy sztuki naiwnej, są najczęściej mylnie określani jako twórcy Art Brut.
Ogólnie rzecz biorąc, singulierzy cenią spontaniczność, stawiając ją ponad intelektualizmem artystów już uznanych. Cechy te możemy rozpoznać u malarza Chaissac Gaston (1910-1964) i Robert Tatin (1902-1983) – rzeźbiarza. Termin narodził się podczas przygotowań do wystawy Les singuliers de l’Art: des inspirés aux habitants paysagistes(Osobni w sztuce. Dzieła inspirowane zamieszkałym pejzażem) w 1978 roku w Musée d’Art Moderne w Paryżu. Tytuł „Singuliers de l’art” wymyślił paryski architekt i kolekcjoner Alain Bourbonnais.
Patrz: Laurent Danchin, Jean Dubuffet et Alain Bourbonnais: de l´art brut à l´art singulier. Labels et concepts dérivés de l´art brut dans la tradition francophone, w: In Another World / Omissa Maalmoisso – katolog wystawy Art Brut i Art Singulier w Musée Kiasma, Helsinki 2005 (14 maja – 26 sierpnia)